BALON

Yaşlı, zayıf ve fakir bir baloncunun elindeki balonlar, insanların duymadığı bir dilde konuşuyorlarmış. Bir tanesi “Satıldıktan sonra, bir çocuğun mutluluğu olmak istiyorum,” demiş. Bir diğeri, “Benim bir isteğim yok, nereye gidersem gidiyim yeter ki şu yaşlı baloncu beni satıp parasını çocuklarına götürebilsin,”  demiş. Bir başkası, “Beni satınca baloncu, sattığı kişinin elinden kaçıp suya konmak istiyorum. Göklerden sıkıldım, suyla birlikte akıp, başka bir hayat yaşamak istiyorum,” demiş. Bir başkası ise, “Benim halim yok hiçbir şeye. Ne olursa olsun,” diyecekmiş ki tam, lafı yarım kesilmiş. Baloncu ipini çekmiş ve bir çocuğa uzatmış onu. Çocuk balonu eline almış neşeyle koşmaya başlamış. Balon da çocuğun elinde idamlık koyun gibi o nereye çekerse oraya gitmiş. 

Kalanlar, giden balonun arkasından bakmış bir müddet sessiz. Sonra söze devam etmişler hiçbir şey olmamış gibi. “Ben bir suya konunca altımdan balıklar akacak, onları seyredeceğim. Ördeklerle birlikte yüzeceğim. Yeter ki birisi beni satın alsın,” diye sözlerine devam etmiş balon. Az sonra gelen sevgililer, suda akmak isteyen balonu işaret ederek, parasını ödemişler baloncuya. Erkek, sevgilisine uzatmış ipi. Kız mahcup, almış balonu eline. Ellerindeki balon aşklarının işareti, parkta yürümeye başlamışlar. 

Az sonra rüzgârın gücüne dua eden balon, bir çırpıda kızın narin ellerinden kurtulmuş. Kız bir çığlık atmış. Erkek koşturmuş ama balon var gücüyle uzaklaşmış oradan. Uçmuş uçmuş parkın içindeki göle konmuş. Etrafa bir bakmış ne balık var, ne yosun, ne de ördekler. “Bu su yanlış su. Eyvah nasıl havalanacağım tekrar?” Demiş panik içinde. O sırada yanından içinde genç delikanlıların olduğu bir kayık geçmiş. Bir tanesi uzanmış almak için, eli yetişmemiş. Tam bundan kurtuldum derken, kıyıdan birisi eline aldığı taşı balona isabet alıp fırlatmış. Balon olduğu yerde sönmeye başlarken içindeki nefes havaya karışmış. O da son nefesiyle şöyle demiş, “Tanrım! Göklerin, yerlerin, suların yaratıcı ulu Tanrım! Ben göklerde salınması gerekirken, balıklarla dost olmayı seçmiş, son nefesini veren bir balonum. Sesimi duy! Senin benim için biçtiğin görevi küçümsedim ve kendi sonumu kendim yazdım. Demezler mi hiç balon dediğin göklere yaraşır, suda ne işi var? Bir dahaki sefere Tanrım, balık olmak istiyorum ama lütfen bana hatırlat bu sefer de balon olmak istemiyeyim…”

Aslıhan Özen