Bir şeyi; mesela mektubu, çiçeği, bir hediyeyi, güzel hisleri sadece vermekle, verip karşılığında bir şey beklemek arasında ne büyük bir fark var. Ne kadar güzel sadece vermek. Bir insana değil de Tanrı'ya sunar gibi. Usulca evrene bırakır gibi. Yaşamı taçlandırmak, sonra arkanı dönüp gitmek gibi. Sadece sevmek gibi. Tıpkı Tanrı'nın aramızda çağlayarak akması, yol boyu akan nehirlerin etrafı yeşertmesi ve akıp akıp gitmesi gibi...

Aslıhan Özen

İnsanın kendine ettiği en büyük zulüm, kendi değerini kendisinin bilmemesidir.

Aslıhan Özen

Temple of the King

Ömürlerimiz güneşin sabah doğması gibi tam da vaktinde

Ne güzel.

Tıpkı tırtılın kozasından çıkıp kelebek olması,

Yumurtanın çatlayıp yavru kuşun çıkması gibi

Her şey tam da vaktinde.

İnsanın içindeki o sonsuz çeşmenin akması gibi

Ne güzel bir yaşam akıyor her gün.

İçindeki serin sulardan içebilene ne mutlu,

Özgürlüğü, sevmeyi bilene ne güzel hayat.

Kendini arayan, kendini bulan ve başa döndükçe

Hiçbir eyleme gerek kalmadan,
Yürümeden uçana ne mutlu.

Aslıhan Özen