Sabah İtfaiye Meydanına gittik Metin'le. Tütün aldık, ciğer yedik. Sonra bana gelip çay demledik. Gitti. Yalnızım. Onla gezerken de memnundum, sevdiğim bir dostum. Akşamüzeri 5 ten 9'a kadar da işim var. Eve döneceğim zamanı iple çekeceğim.
Hani bazı insanlar Pazartesi'den Cuma'yı bekleyerek zaman geçirir, veya tüm kışı yaz tatili için yaşar, emekliliği gelsin diye de bir ömür geçirir ya, ben de onlar gibi tüm gün yalnız kalacağım zamanları bekliyorum. Yalnız kalıp düşünmek istediğim, yazmak istediğim şeyler var. Yaşamı yazmak için bahane ediyor olabilirim.
Bazen de değişik oluyor. Geçen gün daha iyi düşünebilmek için bara gittim. Kalabalıkta, gürültüde düşünmek ruhuma o gün daha iyi geldi. Öyleyse, insan aynı insan olsa da sürekli aynı biçimde düşünmüyor, yaşamıyor. Bu güzel aslında. Değişiklik iyidir. Bir kalıba girmemek de iyidir. Temelde bazı değerler, tıpkı ağacın gövdesi gibi, üzerindeki dallarda, yapraklarda çeşitlilik. Mevsimlerin bir ağaca değip geçerken onu şekilden şekile sokması gibi, ruhundaki rüzgarların da insanın yaşayışını, düşüncesini değiştirmesi güzel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder